مشروح گفتگوی آقای ظریف با تی آر تی

به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما ، مشروح گفتگوی آقای ظریف با تلویزیون دولتی ترکیه ( تی آر تی ) به شرح زیر است ...

وزیر امورخارجه ایران راهکار منطقه ای و گفتگو را بجای حضور نظامی آمریکا، راه حل مشکلات خاورمیانه توصیف کرد.
آلیکان آیانلر خبرنگار بخش برون مرزی شبکه تلویزیونی تی آر تی ترکیه با حضور در تهران و ساختمان وزارت امورخارجه ایران با محمدجواد ظریف رئیس دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران به گفتگو پرداخت تا در این مصاحبه اختصاصی دیدگاههای او را درباره تحولات بین المللی و منطقه ای جویا شود.
خبرنگار تی آر تی گفت: قبل از اینکه به نحوه رسیدگی شما به مسائل پیش آمده بین شما و عربستان سعودی و ایالات متحده بپردازم می خواهم به اتفاقی بپردازم که چهاردهم سپتامبر رخ داد یعنی حمله به تاسیسات نفتی آرامکو عربستان سعودی. یکی از مقامات وزارت امورخارجه آمریکا گفته است عربستان سعودی این رویداد به منزله یازده سپتامبر خودش تلقی می کند. شما گفته اید که ایران در این قضیه هیچ دخالتی نداشته است. به نظر شما چه کسانی عامل این حمله بوده اند؟
ظریف در پاسخ گفت: اولا یازده سپتامبر کار خودشان (سعودی ها) بود زیرا یازده نفر از پانزده هواپیماربای آن قضیه از شهروندان سعودی بودند. پس این سخن درست نیست که بگویند این رویداد اخیر، یازده سپتامبر آنها (سعودی ها) بوده است زیرا خود آنها یازده سپتامبر را شروع کردند. (ثانیا) برخی فراموش کرده اند که برای مدت چهار و نیم سال مردم یمن هدف بمباران مستمر قرار داشته اند، کودکان کشته شده اند یا قطع عضو شده اند، زنان و افراد کهنسال نیز قربانی شده اند. غیرنظامیان قربانی شده اند. اکثر قربانیان در یمن غیرنظامی هستند. صدها هزار نفر کشته شده اند. بیش از دو میلیون و سیصد هزار نفر به وبا مبتلا شده اند. بیش از بیست میلیون نفر که بخش اعظم جمعیت یمن را تشکیل می دهد به سوء تغذیه مبتلا هستند. انتظار دارند افرادی که به شدت هدف حملات قرار داشته باشند راحت ساکت بشینند و پاسخی ندهند؟! دستکم پاسخ آنها این بوده است که افراد بیگناه را نکشته اند بلکه به یک پالایشگاه نفتی حمله کرده اند. سوالی که باید پرسیده شود این است که چرا برای مدت چهار و نیم سال، جهانیان درباره جنایات رخ داده در یمن ساکت بوده اند؟ گویا مردم از نفت کم اهمیت تر هستند زیرا در این رویداد اخیر حتی یک نفر هم کشته نشد. آنها می خواهند این رویداد را به ایران نسبت بدهند زیرا آنها می خواهند این واقعیت را فراموش کنند که خودشان اساسا به کشتار دسته جمعی یمنی ها مشغول بوده اند و جنایات جنگی در یمن مرتکب شده اند. اما از آنجا که آنها می خواهند از این واقعیت چشم پوشی کنند و می خواهند این وضعیت را به عوامل بیربط ارتباط بدهند، ایران را متهم می کنند که این کار را انجام داده است.
خبرنگار شبکه گفت: شما بلافاصله به یمن اشاره کردید. دستگاههای اطلاعاتی بسیاری وجود دارند که می گویند حوثی ها (انصارالله)این توانایی را ندارند که چنین حمله پیچیده ای را علیه مجتمعی بسیار پیشرفته انجام بدهند که سامانه هشدار سریع دارد و پدافند ضدهوایی دارد. در عین حال این اتهام را نیز مطرح می کنند که ایران به حوثی ها آموزش و سلاح می دهد. آنها می گویند ایران به حوثی ها موشکهای بالستیک کوتاه برد و پهپاد و تجهیزات دیگری می دهد که گفته می شود در حمله به تاسیسات نفتی آرامکو از آنها استفاده شده است.
ظریف در پاسخ گفت: ببینید، اولا باید توجه داشته باشید که حوثی ها خودشان مسئولیت این کار را برعهده گرفته اند. (ثانیا) با نسبت دادن این مسئله به حوثی ها، مسئله یمن را ساده سازی می کنند. یمن دولتی داشت که تسلیحات بسیاری داشت. همه این تسلیحات با پول سعودی ها خریداری شده بود. بازهم تاکید می کنم این تسلیحات با پول سعودی ها خریداری شده بود. با انداختن تقصیرات به گردن دیگران، مشکلات حل نمی شود. مسئله این است که خرید سلاح، امنیت را به ارمغان نمی آورد. اگر عربستان سعودی می خواهد امنیت داشته باشد بهترین کار این است که به جنگ یمن پایان بدهد، روابط خوبی را با همسایگانش شروع کند و به ایالات متحده اعتماد کند. حتی آمریکایی ها روی پول خود نوشته اند، به خدا توکل می کنیم. پس عربستان سعودی نباید بگویم که به ایالات متحده توکل می کند! عربستان سعودی باید به خودش متکی باشد. عربستان سعودی باید به همسایگانش اعتماد کند. عربستان سعودی باید به خدا توکل کند.
خبرنگار شبکه گفت: ما درباره این مسئله صحبت خواهیم کرد که ایالات متحده در منطقه چه نقشی ایفا می کند اما فعلا می خواهیم درباره وضعیتی صحبت کنیم که در حال حاضر در آن قرار داریم. تنشها بسیار شدت گرفته است. البته می دانیم که ایران و عربستان سعودی برای کاستن تنشها کارهایی انجام می دهند ازقبیل دیپلماسی در پشت پرده یا درگیر کردن کشورهای دیگری ازقبیل پاکستان و عراق. این گفتگوها در چه وضعی قرار دارد؟ این بحثها به کجا رسیده است؟
ظریف در پاسخ گفت: ما همواره آماده بوده ایم درباره همه مسائل با عربستان سعودی صحبت کنیم. عربستان سعودی همسایه ما است. ما برای همیشه در کنار هم در این منطقه خواهیم بود. پس بغیر از گفتگو با هم، چاره دیگری نداریم. ما آماده بوده ایم با عربستان سعودی به صورت مستقیم یا ازطریق واسطه ها گفتگو کنیم. ما هرگز هیچ واسطه ای را برای این منظور رد نکرده ایم ازجمله نخست وزیر پیشین پاکستان که به ایران آمد و ما او را با آغوش باز پذیرفتیم و همچنین وزیر امورخارجه اندونزی که همان زمان به ایران آمد. ما همواره از میانجیگری استقبال کرده ایم. ما همواره برای گفتگوی مستقیم با همسایه سعودی خود آماده بوده ایم. جناب رئیس جمهور حسن روحانی در نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد، طرحی برای این منظور پیشنهاد کرد. وی در این طرح از همه هشت کشور حوزه خلیج فارس خواست تا به تلاشهایی ملحق شوند که از طریق گفتگو، صلح را در منطقه به ارمغان بیاورد. این طرح را به صورت مختصر به زبان انگلیسی طرح امید HOPE نامیده ایم که (به زبان انگلیسی) مخفف این عبارت است طرح صلح هرمز. ما امیدواریم این طرح پیش برود و بتوانیم درباره آن بحث کنیم و همسایگانمان ان را تقویت کنند.
خبرنگار شبکه گفت: یکی از عبارتهایی که حسن روحانی رئیس جمهور ایران در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت این بود که راه حل مناقشه شبه جزیره عربی باید از منطقه باشد و امنیت این منطقه زمانی حاصل می شود که نیروهای نظامی امریکایی از منطقه خارج شوند. سوال مطرح این است که این طرح خیلی خوب به نظر می رسد اما وقتی منطقه ای همانند خاورمیانه داریم که حدود پنجاه درصد از نفت جهان از آنجا تامین می شود و پنجاه درصد از گاز طبیعی جهان نیز از همین منطقه تامین می شود، این طرح تا چه اندازه واقع بینانه به نظر می رسد؟ تا چه اندازه این انتظار واقع بینانه است که انتظار داشته باشیم آمریکا از این منطقه خارج شود؟
ظریف در پاسخ گفت: آمریکا از حدود سی سال پیش با شمار بالای نیروهای نظامی خود در این منطقه بوده است. قبل از آن نیز آمریکا ازطریق عمال خودش ازقبیل رژیم شاه و سعودی ها و دیگران در این منطقه بود. اما آیا در این مدت امنیت داشته ایم؟ آیا الان امنیت داریم؟ این روش اشتباه بوده است. اگر می خواهیم از منظر واقع بینی صحبت کنیم باید بگوییم که بی تردید این شیوه (کنونی) واقع بینانه نیست زیرا این روش را تجربه کرده ایم و دیده ایم که شکست خورده است. تجربه دیگری هم وجود دارد که دیگران آن را امتحان کرده اند و آن اینکه ازطریق تعامل و همکاری مسائل را حل کرد. در اروپا این روش اجرا شده است. در اروپا انواع جنگ ها رخ داده است اما کشورهای اروپایی حالا به جایی رسیده اند که حتی نمی توانند به جنگ فکر کنند زیرا انها به یکپارچگی اقتصادی رسیده اند و اقداماتی برای اعتمادسازی انجام داده اند. آنها فرایند هلسینکی را اجرایی کرده اند که در سال هزار و نهصد و هفتاد و پنج شروع شد. این رویکرد، کشورهای اروپایی را قادر ساخته است تا پیش بروند. ما همین رویکرد را پیشنهاد می کنیم. به هرحال، رویکرد کنونی در منطقه شکست خورده است. این رویکرد شکست خورده است. اما ما رویکردی را پیشنهاد می کنیم که در جاهای دیگر موفق بوده است. این رویکرد در مناطقی موفق بوده است که سابقه (طولانی) در جنگ داشته اند. چرا به این رویکرد اعتماد نمی کنیم و آن را امتحان نمی کنیم؟
وزیر امور خارجه ایران تصریح کرد رویکرد ترامپ درباره اعمال فشار برای رسیدن به اهداف در بخش ملک و ساختمان جواب می دهد اما درباره تعامل با کشورهای دیگر و بویژه ایران، شکست خورده است.
آلیکان آیانلر خبرنگار تلویزیون دولتی ترکیه (تی آر تی) در بخش دیگری از مصاحبه اختصاصی با محمدجواد ظریف از او پرسید: نظر شخصی شما درباره ترامپ رئیس جمهور آمریکا چیست؟
وزیر امورخارجه ایران در پاسخ گفت: فکر می کنم این به مردم آمریکا مربوط است که درباره رهبران کشورشان نظر داشته باشند. اما درباره وی به عنوان دولتی که نماینده مردم است و باید با دولتهای دیگر تعامل داشته باشد باید عرض کنم که رئیس جمهور ترامپ نمی خواهد وارد جنگ شود. وی نمی خواهد تنشها را تشدید کند. اما این تلقی در وی وجود دارد که می تواند از طریق اعمال فشار به اهدافش دست یابد. شاید این روش در بخش ملک و ساختمان جواب داده باشد اما در تعامل با کشورهای دیگر جواب نمی دهد. بی تردید، این شیوه در تعامل با کشوری جواب نمی دهد که هفت هزار سال سابقه تمدنی دارد.
خبرنگار شبکه گفت: شما می فرمایید که رئیس جمهور ترامپ جنگ نمی خواهد. حال آیا ایران هم هرکاری که بتواند انجام می دهد تا از وقوع جنگ جلوگیری کند؟ آیا ایران جنگ می خواهد؟
ظریف در پاسخ گفت: ما جنگ نمی خواهیم. ما هرگز شروع کننده جنگ نبوده ایم. در دستکم دویست و پنجاه سال اخیر، ما فقط از خودمان دفاع کرده ایم و نه اینکه شروع کننده جنگ بوده باشیم. ما از خودمان دفاع می کنیم. اگر به استقلال و تمامیت ارضی ما تعدی شود، ما از خودمان دفاع می کنیم. ما معتقدیم که در جنگ، همه بازنده هستند. در جنگ، هیچکس برنده نیست . مسئله این است که یک طرف، کمتر زیان می بیند و طرف مقابل، بیشتر زیان می بیند. ما برد و باخت را در جنگ اینگونه مقایسه می کنیم. به نظر ما، هیچکس در جنگ برنده نمی شود. هیچ فرد دارای عقل سالمی نباید به سمت جنگ برود. ما می خواهیم از جنگ فرار کنیم اما اگر جنگی بر ما تحمیل شود، تنها راه مقابله با آن این خواهد بود که مبارزه کنیم.
خبرنگار شبکه گفت: حالا می خواهم به توافقنامه هسته ای ایران در سال دو هزار و پانزده بپردازم. یکی از جدیدترین سخنانی که در این خصوص بیان شده ازجانب بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس بوده است. وی گفته است این توافقنامه خوب نیست و اگر کسی باشد که بتواند به توافقنامه بهتری برسد، او کسی نیست بجز دونالد ترامپ. نظر شما درباره این گفته نخست وزیر انگلیس چیست که گفته است این توافقنامه خوب نیست؟
ظریف در پاسخ گفت: به نظرم، این سخن ، سخنی فی البداهه بوده است و مقامات انگلیسی هرگز آن را تکرار نکردند. به نظرمن، انگلیس می داند که نمی توان به توافقنامه بهتری رسید. ممکن است همه ما نظراتی درباره توافقنامه بهتر داشته باشیم اما باور کنید که این نظرات در زمان مذاکرات به ذهن ما هم آمد. ما بهترین مذاکرات را برای همه طرفها داشتیم اما قشنگی مذاکرات این است که هیچیک از طرفها در مذاکرات به همه خواسته های خودش نمی رسد. ما در طول مذاکرات متوجه شدیم که نمی توانیم همه مشکلات را حل کنیم و به همین علت، بر مسئله ای متمرکز شدیم که می توانستیم به آن رسیدگی کنیم. این واقعیت که ما به برخی مسائل نپرداختیم به معنای آن نیست که ما از این مسائل چشم پوشی کردیم بلکه ما درک واقع بینانه ای داشتیم مبنی بر اینکه اگر بخواهیم به همه مسائل بپردازیم قادر نخواهیم بود حتی به یک مسئله بپردازیم.
خبرنگار شبکه گفت: به نظرشما، چرا دونالد ترامپ از این توافقنامه خارج شد؟
ظریف در پاسخ گفت: به نظرم، او را گمراه کردند تا به این باور برسد که این توافقنامه، بد بوده است. این کار را کسانی انجام دادند که به هیچ وجه نمی خواهند توافقی حاصل شود. فکر می کنم کارنامه عملکرد آقای بولتون روشن است. وی هرگز خواهان توافق نبوده است. وی در اوایل سال دو هزار که معاون وزیر امورخارجه آمریکا در حوزه خلع سلاح بود، نیز با توافق مخالف بود. وی در آن زمان از انعقاد توافقی جلوگیری کرد که در آن زمان می توانست برای ایالات متحده بسیار بهتر باشد. او تلاش کرد از این توافقنامه (برجام) نیز جلوگیری کند. او از سازمانی حقوقی می گیرد که خواهان تغییر رژیم در ایران است. فکر می کنم او (ترامپ) به افراد نادرست گوش کرد.
خبرنگار شبکه گفت: آیا به نظر شما، طرفهای اروپایی حاضر در برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) می توانستند برای نجات این توافقنامه کارهای بیشتری انجام بدهند؟ اصلا اینطور بپرسم که آیا به نظر شما، این توافقنامه قابلیت نجات یافتن را داشت؟
ظریف در پاسخ گفت: به نظرم، این توافقنامه به نفع جامعه بین المللی است. به نظرم، طرفهای اروپایی حاضر در این توافقنامه برای نجات یکپارچگی خودشان بایستی بیشتر تلاش می کردند. آنها برای اینکه نجات خودشان و برای اینکه به صورت مستقل از ایالات متحده موجودیت داشته باشند بایستی بیشتر تلاش می کردند. به نظرم، ایران می تواند بدون توافقنامه هسته ای به حیات خودش ادامه بدهد اما آیا اروپا می تواند با این تلقی به حیات خود ادامه بدهد که طرفی قابل اعتماد برای توافق نیست و اینکه هر توافقی که می خواهید با اروپایی ها داشته باشید باید با ایالات متحده به توافق برسید؟
خبرنگار شبکه گفت: اما ایالات متحده به حیات خودش ادامه داده است، مگر اینطور نیست؟
ظریف در پاسخ گفت: ایالات متحده به حیات خودش ادامه داده است زیرا دولت ایالات متحده دیگر کشورهای جهان را تحت فشار قرار داده است تا قلدری اش را بپذیرند. اما سوال مطرح این است که آیا اروپا می تواند با این وضعیت به حیات خودش ادامه بدهد؟ سخنم این نیست که بدون توافقنامه هسته ای به حیات خودش ادامه بدهد بلکه منظورم این است که آیا اروپا می تواند با این تلقی شکل گرفته درباره اروپا در جهان به حیات خودش ادامه بدهد که لزومی ندارد با اروپا به تعامل پرداخت بلکه فقط باید با ایالات متحده به تعامل پرداخت زیرا اروپا دنباله روی آمریکا است و هرکاری که ایالات متحده انجام بدهد، اروپا در آن تغییری بوجود نمی آورد اعم از اینکه این تغییر برای حرکت به سمت بهتر شدن یا بدتر شدن مسئله ای باشد.
خبرنگار شبکه گفت: ایالات متحده، آنها (اروپایی ها) را رها کرده است.
ظریف در پاسخ گفت: بله ایالات متحده آنها را رها کرده است. به همین علت است که می گویم که آنها باید خودشان تصمیم بگیرند. به نظرم، منافع ملی همگان به صورت حیاتی در این نکته نهفته است که توافقنامه هسته ای حفظ شود. منافع ملی اروپایی ها به صورت یک قاره در این نکته نهفته است که نشان بدهد می تواند در توافقنامه های بین المللی، خودش یک شریک باشد که مستقل از ایالات متحده باشد.
خبرنگار شبکه گفت: شما از همه طرفهای حاضر در برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) می خواهید که بار دیگر خودشان را به این توافقنامه متعهد کنند. آیا این سخن به معنای آن است که شما حاضر نیستید درباره توافقنامه جدید مذاکره کنید؟
ظریف در پاسخ گفت: آشکارا ما معتقدیم این توافقنامه که نتیجه سالها ژست گیری همه طرفها در ابتدای کار و مذاکرات جدی همه طرفها پس از آن برای مدت دو سال است، قابل مذاکره مجدد نیست. می توان این توافقنامه را تقویت کرد. اما تقویت یک توافقنامه با مذاکره درباره یک توافقنامه تفاوت دارد. ما هرگز درهای خود را به روی مذاکره نبسته ایم. ما هرگز از میز مذاکرات خارج نشدیم. میز مذاکرات هنوز همانجاست. شش کشور جهان و یکی از سازمانهای بین المللی در اطراف آن میز نشسته اند. قبلا تعداد این کشورها هفت کشور بود. ما هرگز از میز مذاکرات جدا نشدیم. یک کرسی که در اطراف این میز خالی است، صندلی ایران نیست بلکه صندلی ایالات متحده است.
خبرنگار شبکه گفت: شما می گویید که ایران از گفتگوهای هسته ای خارج نشده است. اما در ماههای اخیر، سازمان انرژی اتمی ایران با غنی سازی اورانیوم به میزانی که بسیار فراتر از حدود مشخص شده در زمینه ذخایر مشخص شده در توافقنامه است، برخی از تعهداتش را درقبال برنامه جامع اقدام مشترک(برجام) نقض کرده است. چرا ایران این کار را کرده است؟
ظریف در پاسخ گفت: زیرا وقتی ما درباره این توافقنامه مذاکره می کردیم،​با چشمان باز مذاکره می کردیم و نه اینکه مذاکره ما مبتنی بر اعتماد کور باشد. یکی از زیبایی های این توافقنامه نیز همین است. به همین علت است که معتقدم نمی توان این توافقنامه را به صورت گسترده ای بهبود بخشید. یکی از مفادی که ما در این توافقنامه گنجاندیم این بود که اگر یکی از طرفها، تعهداتش را نقض کند طرف مقابل می تواند چه کارهایی انجام بدهد. گروه پنج بعلاوه یک گفت که اگر ایران مفاد توافقنامه را نقض کند، آنها می توانند پرونده ما را بار دیگر به شورای امنیت سازمان ملل متحد ببرند و از سازوکار بازگشت فوری تحریمها استفاده کنند. این نکته در توافقنامه آمده است. اما این توافقنامه، تفاهمی دوجانبه بود. ما به این نکته پرداختیم که اگر آنها به توافقنامه پایبند نباشند، ایران چه کار می تواند بکند. راهکاری که در خود توافقنامه گنجانده شده است که در این صورت، با اجرای یک فرایند، ما می توانیم اجرای برخی از تعهداتمان را متوقف کنیم. ما این فرایند را دهم ماه مه دو هزار و هجده شروع کردیم. ما به اروپایی ها یک سال کامل فرصت دادیم تا به تعهداتشان عمل کنند . ما می خواهیم اروپا به تعهدات خودش عمل کند. ما نمی خواهیم اروپا به تعهدات آمریکا عمل کند. اروپا در این توافقنامه، تعهداتی مستقل دارد. این تعهدات در خود توافقنامه آمده است. درعین حال، اروپایی ها پس از خروج ایالات متحده (از برجام) نیز تعهداتی داشته اند. در هجدهم نوامبر2018، بنده در نامه ای به کشورهای اروپایی و درواقع به همه چهار عضو دیگر شورای امنیت بعلاوه آلمان نوشتم که ما این فرایند را کاملا طی کرده ایم و حالا می توانیم مسیر خودمان را در پیش بگیریم. پس ما توافقنامه را نقض نکردیم بلکه از راهکارهایی استفاده کردیم که در خود توافقنامه امده است. این سخن مثل این است که شما فردی را که قتل مرتکب شده است زندانی کنید. شما با این کار، آزادی فرد مذکور را نقض نمی کنید بلکه از رویه های قانونی استفاده می کنیم که قانون مشخص کرده است تا به یک کار اشتباه قبلی رسیدگی کنید.
خبرنگار شبکه گفت: فارغ از اینکه تحولات در مسیر آتی چگونه پیش برود، آیا ایران اصلا به دنبال سلاح هسته ای خواهد رفت؟
ظریف در پاسخ گفت: خیر. ما در بالاترین سطح مقامات کشور به صراحت اعلام کرده ایم که تسلیحات هسته ای در وهله نخست، غیرانسانی و برخلاف آموزه های اسلامی است. رهبر معظم ما یک حکم دینی درباره حرام بودن این تسلیحات صادر کرده است. درعین حال می گوییم که سلاح هسته ای سبب تقویت امنیت ما نمی شود. پاسخ ما کاملا روشن است و رهبر معظم ما این پاسخ را داده است. وی در دیدار با آبه شینزو نخست وزیر ژاپن نیز این پاسخ را داد. ایشان به دفعات تکرار کرد که ایران نمی خواهد از سلاح هسته ای استفاده کند یا حتی سلاح هسته ای بسازد. آبه شینزو نیز این حرف را در سخنرانی خود در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد تکرار کرد.
خبرنگار شبکه گفت: ما چند هفته تا یکمین سالروز اعمال مجدد تحریمهای سنگین اقتصادی علیه ایران فاصله داریم. می خواهم بدانم که این تحریمها چه تاثیری بر مردم ایران داشته است؟ چقدر بار این تحریمها متوجه مردم شده است و در حوزه هایی ازقبیل یافتن کار مشهود است؟
ظریف در پاسخ گفت: واقعیت این است که ما در یک سال گذشته توانسته ایم چهل درصد ارزش واحد پولی خود را احیاء کنیم. ما بار دیگر در وضعیت مثبت قرار گرفته ایم. ما تورم را کاهش داده ایم. اما تحریمها فشار سنگینی بر مردم ایران وارد کرده است. به همین علت است که ما معتقدیم، تحریم به معنای جنگ است. ایالات متحده جنگی را علیه ایران شروع کرده است. فشار حداکثری عبارتی با حسن تعبیر برای تروریسم اقتصادی است.
خبرنگار شبکه گفت: شما این عبارت را بارها استفاده کرده اید.
ظریف در پاسخ گفت: بله این کار ، تروریسم اقتصادی است.
خبرنگار شبکه گفت: چرا؟
ظریف در پاسخ گفت: مایک پمپئو به صورت علنی گفته و این گفته به تیتر نشریه نیوزویک تبدیل شده است و آن اینکه اگر ایران می خواهد مردمش غذا داشته باشند باید به گفته های آمریکا چشم بگوید! وقتی تعریف شناخته شده تروریسم را در همه کتابها و در همه فرهنگ لغتهای حقوقی بخوانید و حتی اگر این عبارت را در اینترنت جستجو کنید می بینید که نوشته شده است تروریسم عبارتست از اقدامات قهری یا استفاده از خشونت علیه غیرنظامیان برای نیل به اهداف و مقاصد سیاسی. باتوجه به گفته های مقامات آمریکایی و باعنایت به این سخن وزیر امورخارجه آمریکا که گفته است اگر ایران می خواهد مردمش غذا داشته باشند، مشخص می شود که این اقدام قهری علیه مردم عادی است. آمریکا می خواهد با این کار، طرف مقابل سیاست خودش را تغییر بدهد. این اقدام، اقدام قهری علیه غیرنظامیان بیگناه به منظور تغییر دادن سیاست طرف مقابل است. این اقدام، تروریستی است. درواقع، باتوجه به اینکه این اقدام به مرز گرسنگی کشاندن افراد می رسد، جنایت جنگی است. وزیر امورخارجه آمریکا باید وکیل خوبی را برای خودش استخدام کند!
آلیکان آیانلر گفت : فکر می کنید که چه کسی بزرگترین دشمن ایران است؟
ظریف: من فکر می کنم اسرائیل بزرگترین تهدید برای منطقه ما و همچنین برای جهان است؛ تنها دارنده سلاح اتمی در منطقه که همسایگانش را هدف تهاجم قرار می دهد و جاه طلبی تصاحب کل منطقه را دارد و سیاست هایش توسعه و صلح را در منطقه به مخاطره انداخته است و هم اکنون نه تنها به سوریه و لبنان حمله می کند بلکه دامنه تهاجم و حملاتش را به عراق نیز گسترش داده است. لذا اسرائیل بزرگترین تهدید علیه منطقه و صلح جهان است.
آلیکان آیانلر: شما با اسرائیل چطور برخورد خواهید کرد؟
ظریف: ما با دفاع از خودمان با اسرائیل برخورد و سعی می کنیم که طرحهای بدخواهانه این رژیم را برملا کنیم.
آلیکان آیانلر: اگر شما به اظهاراتی که نتانیاهو طی 10 سال گذشته عنوان کرده نگاه کنید می بینید که او هم درباره شما همین مسائل را می گوید.
ظریف: خب. ظاهر مهم است ولی حقیقت بسیار مهمتر از آن است. اوضاع فلسطین، حملات روزمره به فلسطینی ها، تهاجم به غزه، کرانه باختری،لبنان، سوریه، عراق و داشتن سلاح اتمی، خودداری از عضویت و مشارکت در هیچیک از پیمان های خلع سلاح مانند کنوانسیون منع تسلیحات شیمیایی، ان پی تی و ...همه اینها واقعیات و حقایقی است که وجود دارد. به طوری که شما اصلا لازم نیست با نشان دادن تصاویر کارتونی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، سعی کنید که تصویر نادرستی از منطقه نشان بدهید. واقعیت مشهود است.و باید بر اساس همین واقعیات قضاوت کرد. با این حال، خب دولت هایی هم در این منطقه وجود دارند که این داستان را می پذیرند که اسرائیل به آنها امنیت خواهد داد. اسرائیل حتی قادر نیست امنیت خودش را تامین کند.
آلیکان آیانلر: اجازه بدهید که در انتها درباره سوریه از شما سوال کنم. ایران در سوریه بدنبال چیست و چه می خواهد؟
ظریف: شش سال پیش که من وزیر امور خارجه شدم یکروز در نیویورک به همراه احمد داوود اوغلو وزیر خارجه وقت ترکیه، دو نفری کنار رودخانه ایست ریور پیاده روی می کردیم. من آنجا به او یک طرح صلح چهار مرحله ای پیشنهاد دادم. آتش بس فوری، گفتگوهای سوری-سوری، آن زمان ما خواستار تشکیل دولتی فراگیر در سوریه بودیم، و انتخابات. امروز من می گویم چیزی که ما نیاز داریم گفتگوهای سوری-سوری و بازنگری در قانون اساسی سوریه و به امید خدا برگزاری انتخابات در سال 2021 میلادی است که زمان برگزاری انتخابات بعدی سوریه خواهد بود. وقتی این پیشنهادات را به وزیر امور خارجه ترکیه عنوان کردم، آن موقع قبل از انتخابات قبلی سوریه بود. حالا انتخابات بعدی سوریه در پیش است و ما باید آماده آن زمان باشیم. فکر می کنم که تشکیل کمیته بازنگری قانون اساسی سوریه مهمترین و اولین گامی است که باید برداشته شود. ما باید این کار را با اقدامات سوریه پیگیری کنیم. از جمله حرکت به سوی کاهش تنش ها. من فکر نمی کنم که ما با تقاضای ترکیه برای امنیت مخالفتی داشته باشیم. ولی فکر نمی کنیم که امنیت با تهاجم و یورش به سوریه تحقق یابد. ما گزینه های بهتری داریم. ما راه حل های بهتری به رئیس جمهور اردوغان داده ایم.
آلیکان آیانلر: مثل.....
ظریف: مثل توافقنامه آدانا. این توافقنامه بین ترکیه و سوریه است که همچنان ارزش حقوقی دارد. ما می توانیم کمک کنیم تا کردهای سوریه، دولت سوریه و دولت ترکیه را گردهم جمع کنیم تا نیروهای سوریه امنیت مرزها را با هماهنگی و همکاری ترکیه برقرار کنند. این راه بهتری برای دستیابی به امنیت است.
آلیکان آیانلر: ترکیه گروه یگان های مدافع خلق YPG را مهمترین تهدید علیه امنیت خود می داند.
ظریف: ما این موضوع را درک می کنیم. ولی YPG نماینده کردهای سوریه نیست. کردهای سوریه و دولت سوریه می توانند با ترکیه به یک تفاهم برسند تا مرزهای دو کشور امن شوند. من فکر نمی کنم که دوستان ترک ما با تهاجم به یک کشور دیگر بتوانند برای خود امنیت تامین کنند. و فکر نمی کنم که تشدید خشونت ها به راه حل سیاسی منتج شود؛ راه حلی که ایران، ترکیه و روسیه تلاش کرده اند در سوریه به آن دست یابند.