دعای روز چهارشنبه با نوای حاج أباذر الحلواجی
ستایش خدای را که شب را جامه، و خواب را مایه آرامش، و روز را زمینه تکاپو قرار داده، ستایش تنها تو را سزاست که مرا از خوابگاهم برانگیختی و اگر میخواستی خوابم را جاودان میساختی، ستایش دائم که هرگز پایان نیابد...
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ اللَّیْلَ لِبَاساً، وَ النَّوْمَ سُبَاتاً، وَ جَعَلَ النَّهَارَ نُشُوراً، لَکَ الْحَمْدُ أَنْ بَعَثْتَنِی مِنْ مَرْقَدِی وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً، حَمْداً دَائِماً لا یَنْقَطِعُ أَبَداً، وَ لا یُحْصِی لَهُ الْخَلائِقُ عَدَداً، اللَّهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ أَنْ خَلَقْتَ فَسَوَّیْتَ، وَ قَدَّرْتَ وَ قَضَیْتَ، وَ أَمَتَّ وَ أَحْیَیْتَ، وَ أَمْرَضْتَ وَ شَفَیْتَ، وَ عَافَیْتَ وَ أَبْلَیْتَ، وَ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَیْتَ وَ عَلَى الْمُلْکِ احْتَوَیْتَ، أَدْعُوکَ دُعَاءَ مَنْ ضَعُفَتْ وَسِیلَتُهُ، وَ انْقَطَعَتْ حِیلَتُهُ، وَ اقْتَرَبَ أَجَلُهُ.
ستایش خدای را که شب را جامه، و خواب را مایه آرامش، و روز را زمینه تکاپو قرار داده، ستایش تنها تو را سزاست که مرا از خوابگاهم برانگیختی و اگر میخواستی خوابم را جاودان میساختی، ستایش دائم که هرگز پایان نیابد، و سپاس بیکران که آفریدگان از شمارش آن ناتوان اند، خدایا! ستایش تنها شایسته توست که آفریدی و سامان دادی، و اندازه مقرر نمودی و فرمان دادی، و میراندی و زنده کردی، و بیمار نمودی و درمان کردی، و بهبودی عنایت فرمودی و فرسوده ساختی، و بر عرش هستی استیلا یافتی و بر فرمانروایی جهان چیره گشتی، تو را میخوانم همچون کسی که وسیله اش ناکارا گشته، و رشته چاره اش گسسته، و اجلش نزدیک شده.
وَ تَدَانَى فِی الدُّنْیَا أَمَلُهُ، وَ اشْتَدَّتْ إِلَى رَحْمَتِکَ فَاقَتُهُ، وَ عَظُمَتْ لِتَفْرِیطِهِ حَسْرَتُهُ، وَ کَثُرَتْ زَلَّتُهُ وَ عَثْرَتُهُ، وَ خَلُصَتْ لِوَجْهِکَ تَوْبَتُهُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّینَ، وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ، وَ ارْزُقْنِی شَفَاعَةَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ لا تَحْرِمْنِی صُحْبَتَهُ إِنَّکَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، اللَّهُمَّ اقْضِ لِی فِی الْأَرْبَعَاءِ أَرْبَعاً: اِجْعَلْ قُوَّتِی فِی طَاعَتِکَ، وَ نَشَاطِی فِی عِبَادَتِکَ، وَ رَغْبَتِی فِی ثَوَابِکَ، وَ زُهْدِی فِیمَا یُوجِبُ لِی أَلِیمَ عِقَابِکَ، إِنَّکَ لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ؛ و آرزویش در دنیا کاستی یافته، و سخت بر رحمت تو نیازمند گشته، و حیرتش بر اثر کوتاهی فزونی یافته، و لغزش و افتادنش بسیار گشته، و بازگشتش به سوی تو خالص شده است، پس بر محمّد خاتم پیامبران و بر خاندان پاکیزه و پاک نهاد او درود فرست، و شفاعت محمّد (درود خدا بر او و خاندانش باد) را روزی ام فرما، و از همنشینی با او محرومم مساز، همانا تویی مهربانترین مهربانان، خدایا! در چهارشنبه چهار حاجت مرا روا ساز، نیرویم را در طاعت خود، و نشاطم را در بندگی خویش، و رغبتم را در پاداشت، و بی رغبتی ام را در آنچه که موجب عذاب دردناک توست قرار ده، همانا آنچه را بخواهی لطف میفرمایی.