در یادداشتی بررسی شد؛
رئیس جمهوری آمریکا با دستور حمله نظامی به خاک سوریه نشان داد که همان سیاست زورمدارانه دونالد ترامپ را در قبال محور مقاومت و سوریه دنبال می‌کند.
در یادداشتی بررسی شد؛
اگرچه دولت بایدن برخلاف دولت ترامپ در ظاهر سیاستی متفاوت در قبال عربستان اعمال کرده، اما در نهایت تغییری در روابط راهبردی واشنگتن و ریاض به رغم ظاهرسازی‌های دولت بایدن صورت نمی‌گیرد.
خودداری رئیس جمهور امریکا از گفتگو با ولیعهد عربستان و روکردن نشانه هایی از نارضایتی کاخ سفید از محمدبن سلمان, آینده روبط سیاسی دو کشور را به ویژه در دوره پسا سلمان با سوال روبرو کرده است.
مجموعه دلایل متقن و محکمی وجود دارد که بهانه های دولت نوپای بایدن رئیس جمهور امریکا را در صدور فرمان حمله نظامی علیه نیروهای حشدالشعبی در سوریه زیر سوال می برد.
دولت جدید امریکا به جای رفع تحریم های ایران و بازگشت به برجام, اجرای تعهدات خود را حاصل یک پروسه از مذاکرات جدید فرض کرده است که می تواند تداعی کننده سیاست وقت کشی باشد.
تروئیکای اروپایی پس از خروج امریکا از برجام هیچ نقشی در حفظ این توافق نداشته و اکنون نیز نقشش به یک میانجی آن هم نه از نوع بی طرف تقلیل یافته است.
در روزهای اخیر چند رخداد قابل تامل در عراق روی داده که افزایش حضور نظامیان امریکایی تحت پوشش ناتو یکی از این رخدادهاست.
توافق سازمان انرژی اتمی با مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی در خصوص پروتکل الحاقی پارلس ضعف به امریکا می دهد.
در یادداشتی بررسی شد؛
بحران انرژی در تگزاس که در پی یک زمستان قطبی بی سابقه در بخش های وسیعی از آمریکا بوجود آمده است، بار دیگر توجهات را به مشکلات ساختاری در این کشور جلب کرده است.
رئیس سابق شاباک اعتراف کرد رژیم صهیونیستی با چالش های متعدد داخلی روبروست و از درون با فروپاشی روبرو خواهد شد.